Co to jest rezonans magnetyczny?
Rezonans magnetyczny, zwany w skrócie MRI, jest to nieinwazyjny i niebolesny sposób diagnostyki obrazowej. W badaniu wykorzystuje się silne pole magnetyczne, które oddziałując na atomy wodoru w ciele pacjenta pozwala na uzyskanie obrazów przekrojów tkanek i narządów znajdujących się wewnątrz ciała.
Kiedy wykonuje się badanie rezonansem magnetycznym?
Badanie rezonansem magnetycznym wykonuje się przede wszystkim w przypadku podejrzenia zmian nowotworowych lub innych zmian patologicznych w danym narządzie. Często stosuje się je także do obrazowania skutków urazów. Szczególnie często wykonuje się rezonans ośrodkowego układu nerwowego, nerek, wątroby i serca.
Jak należy przygotować się do badania?
Pacjent zgłaszający się na rezonans magnetyczny powinien powstrzymać się od jedzenia co najmniej 6 godzin przed badaniem. Jeśli diagnostyka ma dotyczyć narządów jamy brzusznej, czasem zaleca się dodatkowo przyjęcie środków hamujących perystaltykę przewodu pokarmowego. Na salę nie wolno wnosić żadnych metalowych przedmiotów – zegarków, kart płatniczych, biżuterii, itp. – gdyż powoduje to zakłócenia pola magnetycznego.
Badaniu nie mogą być poddawani pacjenci posiadający w ciele metalowe implanty, np. rozrusznik serca, gdyż silne pole magnetyczne w aparacie do rezonansu mogłoby wyrwać te przedmioty z ciała, silnie raniąc chorego. Czasem, szczególnie jeśli badanie dotyczy dzieci, zaleca się podanie środków uspokajających.
Zobacz też: Jak rozpoznać zawał serca?
Jak przebiega badanie?
Pacjent nie musi rozbierać się do badania, proszony jest jedynie o zdjęcie ubrań, które zawierają metalowe elementy. Następnie chory kładzie się na ruchomej leżance, która po woli wsuwa się do aparatu. W komorze aparatu jest dość ciasno, co u niektórych osób może wywoływać stany lękowe. Dlatego też pacjenci z klaustrofobią powinni bezwzględnie poinformować o tym lekarza wykonującego badanie.
Chorzy powinni leżeć w komorze aparatu nieruchomo, gdyż każdy ruch może spowodować powstanie niewyraźnego obrazu badanego fragmentu ciała. Aparat jest wyposażony w głośnik i mikrofon, które umożliwiają komunikację pacjenta z lekarzem. Ewentualne złe samopoczucie w trakcie badania należy natychmiast zgłosić lekarzowi. Badanie trwa zwykle około 40 minut. Po tym czasie pacjent może udać się do domu.
Polecamy: Na czym polega urografia?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
